emigratie

Vandaag, 1 juli 2021, is het precies 2 jaar geleden dat wij de sleutel kregen van ons appartement. Twee jaar na mijn emigratie ben ik heel wat wijze lessen rijker…

2 jaar sinds mijn emigratie naar België

De afgelopen jaren heb ik vaak over mijn emigratie geschreven. In het begin kon ik niet wachten om te verhuizen, later kreeg ik juist last van een emigratiedip. De laatste update gaf ik vorig jaar. Tijd dus voor een nieuwe update, in de vorm van een lijstje met dingen die ik de afgelopen 2 jaar heb geleerd.

1. Gun jezelf tijd

Dit is met stip op 1 de allerbelangrijkste les die ik niet vaak genoeg kan herhalen. Gun jezelf tijd om alles omtrent je emigratie te regelen. Gun jezelf tijd om een toffe job te vinden. Gun jezelf tijd om te wennen aan een nieuwe omgeving. Gun jezelf tijd om nieuwe vrienden te maken.

Nou ben ik van nature vrij ongeduldig, ik ben vaak zo enthousiast dat ik niet kan wachten om ergens mee te beginnen. Dus zo’n hele emigratie, het opbouwen van een nieuw leven in feite; het kon me niet snel genoeg gaan. Achteraf zorgt dat natuurlijk alleen maar voor teleurstellingen. Ook al spreken de Vlamingen dezelfde taal en verhuis je misschien slechts 100km verder, wonen in Nederland of België is écht een wereld van verschil dus gun jezelf de tijd om eraan te wennen. Dat doe ik nog steeds.

2. Verzand niet in het wij-zij denken

Al vrij snel na mijn emigratie viel me op dat er een groep Belgen is die ‘de Hollanders’ maar een vervelend volk vindt. Ze zijn lomp, luid en arrogant en dat kan niet vaak genoeg benadrukt worden.

Andersom zijn er ook genoeg negatieve geluiden te vinden over de Belgen: ze zijn achterbaks, gesloten en hebben last van een Calimero-complex.

Persoonlijk denk ik dat beide verhalen ‘waar’ en ‘niet waar’ zijn: Nederlanders kunnen ook behoorlijk arrogant en direct zijn, en anderzijds heb ik ook een aantal gekke en vervelende ervaringen met Belgen die mij anders behandelden vanwege mijn Nederlandse accent.

Dat neemt niet weg dat er ook een heleboel leuke Belgen zijn waarmee het wel direct klikt! Zo hebben we goed contact met enkele buren, maak ik vaak genoeg spontane praatjes met mensen in een winkel of horeca en heb ik de afgelopen 2 jaar ook wat vrienden kunnen maken. Mijn wijze les dus: focus on the good stuff! Laat die zure mensen links liggen, pas op dat je niet mee wordt getrokken in dat wij-zij denken.

3. Investeer in je relaties

Door corona was het de afgelopen maanden extra lastig om bij vrienden en familie in Nederland op bezoek te gaan. Toch heb ik goed contact gehouden met mijn vrienden, het heeft er misschien zelfs voor gezorgd dat het videobellen genormaliseerd is.

Want hoe leuk het ook is om nieuwe mensen te leren kennen, het is altijd fijn om even je ei kwijt te kunnen bij vrienden of familie die jou door en door kennen. Wanneer jij verhuist zul je automatisch wat meer moeite moeten doen om de relaties in stand te houden – zo werkt dat in de praktijk nou eenmaal.

Ik heb wel gemerkt door zelf actief te zijn – soms een appje, dan een kaartje, dan weer een voice memo – het uiteindelijk vanzelf wel terugkomt. Mijn beste tip: bespreek ook de meest simpele dingen met elkaar. Stuur een foto van je nieuwe schoenen of wat je die avond gekookt hebt. Juist dat maakt het contact laagdrempelig. Als je elkaar alleen nog spreekt wanneer er echt iets aan de hand is wordt het contact gelijk zo beladen.

Het hebben van een logeerkamer helpt trouwens ook. Dat is voor mij altijd de belangrijkste eis geweest en daardoor kunnen mijn vrienden en familie te allen tijde op bezoek komen!

4. Omarm je identiteitscrisis

Of ik nou 1 of 10 jaar in België woon, ik zal altijd ‘die Hollander’ blijven. Daar kan ik me druk om maken (zie puntje 2), of ik kan er mijn voordeel uit halen. Ik zie het vooral een ‘best of both worlds‘: bij grote voetbaltoernooien spreid ik mijn kansen, want ik heb 2 teams om voor te juichen! Ik neem m’n Belgische vriendinnen graag mee naar mijn vorige woonplaats Utrecht, om ze daar op alle leuke adresjes te wijzen. Andersom speel ik graag gids in Antwerpen voor mijn Nederlandse vriendinnen. Samen met mijn vriend gaan we dubbel zo vaak ‘op vakantie in eigen land’ en elke week breid ik wel mijn woordenschat én culinaire kennis uit.

En hoewel mijn accent vast altijd Nederlands zal blijven, kan ik al een aardig woordje Vlaams klappen. Als marketeer doe ik daar juist mijn voordeel mee, want ik kan niet alleen voor de Nederlandse maar ook voor de Vlaamse markt schrijven.

Uiteindelijk kies ik zelf de krenten uit de pap. Zo werd ik door Nederland eerder uitgenodigd voor mijn corona-vaccin, maar was mijn afspraak in België weer eerder gepland. Ik zie er alleen maar voordelen in.

Op naar nog een jaar?

Voorlopig bevalt het me allemaal nog goed, al kan ik niet wachten om mijn nieuwe leven hier écht te starten. Door corona heb ik het idee dat ik nog steeds niet helemaal weet hoe het voelt om in Antwerpen te wonen. Dat ik blijf staat in ieder geval al vast, ik ben zelfs op zoek naar een koophuis met mijn vriend! Maar dat is een verhaal voor een volgende blog 😉