Hoe het begon

Dat ik zoveel tijd in België door zou brengen, had ik een paar jaar geleden niet kunnen voorspellen. Laat staan dat ik na zou denken over verhuizen naar België.
Nu jullie op Gids voor het Zuiden meelezen met mijn avonturen in België lijkt het me een goed idee om te vertellen hoe het zover gekomen is. Geen zin in mijn liefdesgeschiedenis? Dan kun je beter doorklikken naar onze rubriek met hotspots.
Geen romantische ziel
Op het vlak van de liefde zou ik mezelf beschrijven als een rationeel type. Romantisch aangelegd? Helemaal niet. Als ik vroeger op tv naar Grenzeloos verliefd keek, riep ik regelmatig dat zoiets mij nóóit zou overkomen. Ik heb veel respect voor de mensen die zo’n stap durven te nemen uit de naam der liefde. Stiekem kijk ik tegen hen op. Zij durven hun dromen achterna te gaan, terwijl ik bekrompen als ik ben, geloofde dat liefde zich aan landsgrenzen zou houden.
Daar hield de liefde zich natuurlijk níet aan
Bijna vijf jaar geleden ging ik met mijn vriendinnen een weekendje weg naar Leuven. Een studentenstad bij uitstek, maar als vier volwassen vrouwen hebben we ons er minstens zo goed vermaakt. Op vrijdagavond in een café besloten mijn vriendinnen dat ze mijn droomman hadden gevonden. Op slinkse wijze raakten ze met al zijn vrienden in gesprek, waarna ik met frisse tegenzin een gesprek met ‘de droomman’ begon.
Ik rationeel?
De volgende dag zagen we elkaar opnieuw en we planden een volgende date. Die volgende date stond pas voor vier weken later, want zo’n internationale relatie paste maar moeilijk in onze agenda’s. Het contact bleef in de tussentijd leuk, maar toen ik in de auto naar onze volgende date in België stapte, vroeg ik me hardop af waarom ik dat eigenlijk deed. Als de date niet leuk zou zijn, is het zonde van mijn tijd. Als het leuk is, levert de afstand gedoe op.
Een paar jaar later…
En hier zit ik dan, ik rijd al bijna vijf jaar op en neer naar België voor de liefde. Hoezo rationeel? Natuurlijk is België niet zo ‘grenzeloos’ als je op tv ziet. Mijn vriend woont niet in een hutje zonder water en elektriciteit, zijn familie woont niet bij hem in huis en bovendien is de afstand tussen Nederland en België helemaal niet zo groot.
Uit het feit dat het nu bijna vijf jaar later is, kun je waarschijnlijk al opmaken dat mijn bezwaren opzij zijn gezet. De weg ernaartoe was lang en ik weet zeker dat de weg nog genoeg obstakels in petto heeft. Benieuwd naar mijn verhaal? Je kunt mij in deze rubriek volgen.
No Comments