Mijn vriend reageerde ooit heel verbaasd toen ik zei dat ik lopend naar het station ging. ‘Jij, lopen?!’ Ik vond zijn verbazing een beetje té overdreven. Ik bedoel… ik neem inderdaad liever de bus, maar is het echt zó raar dat ik een keer lopend ga?

Verwarring

Ik denk dat er zeker een paar maanden overheen ging voordat ik zijn verbazing begreep. In België betekent lopen hardlopen. En dat zou inderdaad bizar zijn. Ik hardlopend naar het station? Ik hardlopend naar welke plek dan ook? No way.

Lopen is geen wandelen

Ik zou kunnen zeggen dat ik wandelend naar het station ga, maar voor mijn gevoel klopt dat niet. Wandelen is een activiteit die ik voor mijn plezier doe; een recreatieve wandeling maken, op een leuke route. Als ik een duidelijke eindbestemming heb, zoals het station of de stad, dan associeer ik dat niet met een wandeling. Dat is toch echt lopen.

Van Dale geeft me een beetje gelijk op dit vlak, want er staat in ieder geval tussen haakjes bij dat het om lopen voor ontspanning gaat.

Wan·de·len

(wandelde, heeft, is gewandeld)

(voor zijn ontspanning) lopen: op en neer wandelen; wandelende tak grote soort sprinkhaan die op een takje lijkt

Bron: Van Dale

Toch zijn het blijkbaar de Nederlanders die van lopen iets langzaams hebben gemaakt, aldus het boek Gluren bij de buren:

Voortaan te voet naar het station dan maar?

Ontdek meer taalverschillen tussen België en Nederland.