Drie weken voor de verhuizing
Ik voel me verrassend zen, misschien zelfs iets te zen. Het is wachten tot daar verandering in komt, maar op dit moment dringt het gewoon steeds niet écht tot me door wat ik over drie weken ga doen; emigreren.
Ik ben werkloos (ook dat dringt niet tot me door)
Tot afgelopen donderdag leefde ik mijn leven zoals altijd: werken, eten, slapen, af en toe iets leuks of sociaals. Een vertrouwde bubbel, waar eind vorige week verandering in is gekomen. Het onderdeel werken is voor nu even klaar, want zoals je misschien weet, heb ik na 7,5 jaar mijn baan opgezegd. De laatste werkdag voelde helemaal niet als mijn laatste werkdag, misschien omdat ik deze week weer een dag op kantoor ben. Ik voel me in ieder geval niet werkloos, eerder alsof ik een paar dagen vrij heb. Officieel heb ik trouwens eerst een maand vakantie.
Wat staat er op mijn planning?
Aankomende week heb ik een volle agenda, maar daarna zijn de pagina’s akelig leeg. Op zich goed, want mijn verhuisdozen heb ik niet aangeraakt en ik wil een aantal meubels verkopen. Daarnaast moet ik mijn to do-lijst eens goed onder de loep nemen. Ik had voortdurend het gevoel dat ik veel moest regelen, ik heb weinig gedaan en toch lijkt het alsof ik er bijna doorheen ben. Zie ik iets belangrijks over het hoofd, of is het makkelijker dan ik dacht?
Mijn vriend coördineert zonder dat hij het weet mijn verhuizing
Ondanks dat de verhuisdozen onaangeraakt in een hoek staan, zijn er wel spullen verhuisd. Mijn vriend gaat steeds met een volle auto van Utrecht naar Antwerpen. Het is niet zo moeilijk om vijf bakken of tassen in de auto te laden, maar vervolgens moet hij alle spullen in zijn eentje naar huis tillen. In Antwerpen hebben we niet altijd parkeerplaats voor de deur, die arme jongen moet dus iedere dag na zijn werk een doos van de auto naar huis tillen. Gelukkig reden we afgelopen weekend samen naar Antwerpen en binnenkort weer.
Deze week heb ik mijn eerste bezigheid in Antwerpen, ik heb me aangemeld voor de boekenclub van Talitha. Wat mijn planning verder voor me in petto heeft, horen jullie in mijn volgende update.
Van Utrecht… (met groothoeklens)
… naar Antwerpen.
No Comments