De laatste keer dat ik jullie een update gaf over mijn leven in België is drie maanden geleden. Destijds was ik druk bezig een sociaal leven op te bouwen en oké… ik had een dipje.

De reden van de radiostilte? Ik heb niet veel bijzonders te vertellen. Het leven na een emigratie is gewoon het leven. Het is niet interessanter dan mijn leven voorheen. Als je dit leest, heb je geklikt op een update over mijn leven en die kun je krijgen ook.

Ik heb mijn draai gevonden

Ik voel me thuis in Antwerpen, dat was eigenlijk al vanaf het begin het geval. Mijn vriend verhuisde een paar maanden eerder dan ik, dus ik kwam al een tijdje in Antwerpen en in ons appartement. De afgelopen maanden heb ik genoten van de stad en een eindeloze zomer. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, veel mínder sportlessen geprobeerd dan ik me had voorgenomen, maar ik ben wel begonnen met een cursus Frans.

Mijn leven is steeds meer op orde

Sinds een maand of twee heb ik eindelijk de meeste zaken in mijn leven geregeld. Een paar dingen die chaotisch waren, lopen eindelijk of zijn zelfs afgerond en dat zorgt ervoor dat ik positiever ben. Nog niet alles is rond: in december krijg ik de uitspraak over mijn verblijfsvergunning voor vijf jaar. Bij het vreemdelingenloket mochten ze mijn verblijfsvergunning niet toekennen en mijn dossier ligt nu bij de Federale Overheidsdienst in Brussel. Ik zag het ooit als een formaliteit, maar inmiddels denk ik dat ik de dag van de uitspraak toch een klein beetje zenuwachtig ben.

Ik werk hier en daar, maar dat kan beter

De zoektocht naar een baan valt me aan de ene kant mee. Vlak na mijn verhuizing, kwam er een (bijna-)fulltime freelanceklus van een paar maanden op mijn pad. Sinds die opdracht afgelopen is, heb ik wat kleine opdrachten en dat zonder dat ik aan acquisitie heb gedaan. Binnenkort verschijnen er drie artikelen van mij op de website van HLN, mijn eerste Belgische opdrachtgever. Daarnaast vertaal ik klantenservicemails van Engels naar Nederlands voor $18 per uur (bedankt voor de tip, Wendy), prima bijverdienste naast het solliciteren.

Want daar ben ik ondertussen zeker mee bezig: solliciteren. Ik word regelmatig uitgenodigd voor eerste gesprekken, tweede gesprekken en proefopdrachten. Tot nu toe zonder er een baan aan over te houden. Ik werd een tijdje geleden gevraagd om opnieuw te solliciteren op een functie waarbij ik eerder tweede was geworden. Ik weet dat ik nergens op mag hopen, maar in gedachten had ik de baan al half in the pocket. Uiteindelijk werd ik weer tweede.Ik neem liever nu iets meer tijd om een baan te vinden die goed bij me past, dan dat ik zomaar iets ga doen. Het scheelt dat ik wat inkomsten heb, maar thuis werken en thuis zijn, is soms een beetje saai. Ik sta te popelen om bij een leuk bedrijf aan de slag te gaan. Er lopen op dit moment wat hoopgevende sollicitaties, hopelijk duurt het niet te lang voordat ik op dit vlak goed nieuws krijg.

Ik zoek de balans tussen nieuwe mensen leren kennen en mijn vrienden in Nederland

De afgelopen maanden heb ik bewust geïnvesteerd in nieuwe mensen leren kennen. Ik vind het gezellig en belangrijk om een sociale kring in Antwerpen op te bouwen. Dat is minder lastig dan ik van tevoren dacht. Iets waar ik nog een beetje mijn weg in moeten vinden, is afspreken met vrienden in Nederland. Ik heb mezelf aangeleerd om op tijd te laten weten wanneer ik in Nederland ben, zodat ik meerdere afspraken met elkaar kan combineren. Als ik twee weken van tevoren aankondig dat ik in het land ben, zijn de meeste mensen al bezet. Ik ontdek er wel nieuwe plekken door. Laatst had ik met drie vriendinnen afgesproken in het midden: Eindhoven. Ik hoop dat ik hier de komende tijd een betere balans in vind.

Wil je meer weten?

Als je nog ergens benieuwd naar bent, stel gerust je vraag in een reactie. Al mijn updates kun je hier vinden. Benieuwd naar de avonturen van Marlous? Die lees je hier.