Ik ben aan het vervlaamsen
Op de foto hierboven zie je mijn eerste aanraking met ‘de Belgen’ (ok, op Ketnet na dan): mijn vakantievriendinnetjes Nele, Ellen en Leen van de zomer van 1999 geloof ik. Dat ik jaren later zelf een halve Belg zou worden had ik toen nooit kunnen bedenken. Ik ben aan het vervlaamsen!
Vervlaamsen
Het valt mij (en mijn omgeving) namelijk op dat ik nu, na 3 jaar veel ‘in aanraking’ te zijn met België, toch een beetje begin te ‘vervlaamsen’. Nou neem ik makkelijk accenten over. In Utrecht krijg ik vaak de opmerking dat ik accentloos praat, maar zodra ik een weekend naar mijn ouders in Nijmegen was geweest werd ik geplaagd met mijn zachte G. Na een zomer op de camping met vrienden uit Noord-Holland was alles opeens niet meer ‘kei gaaf’, maar ‘onwijs vet’.
Doordat mijn familie uit Brabant en Limburg komt, heb ik al een streepje voor. Die zachte G zat er al in, en uitspraken als ‘kweet niet’ of ‘da is’ zei ik eigenlijk vroeger ook al. Maar inmiddels begin ik ook echt typisch Belgische woordjes of uitspraken over te nemen.
In of op de trein?
Het begon met iets kleins: elke week pakte ik de trein heen en weer naar België. In Nederland zit je in de trein, maar in België zit je erop. Door elke week de vraag te krijgen ‘zit je al op de trein??’ of zelf door te geven dat ik al ‘op de trein’ zat, is dat er een beetje ingeslopen. Ook maak ik in België niet meer de fout om ‘lopen’ te zeggen wanneer ik gewoon wandelen bedoel. Daar ben ik inmiddels zo in getraind, dat ik het in Nederland ook over ‘stappen’ heb. Waardoor mensen dan weer denken dat ik het over uitgaan heb.
Benieuwd naar meer taalverschillen tussen Nederland en België?
Nog meer voorbeelden
Andere voorbeelden van mijn vervlaamsing: ik heb het tegenwoordig over een job i.p.v. een baan. Een stel noem ik een koppel, ‘spa rood’ is bruiswater en over poepen heb ik het ook maar niet meer. Omdat ik niet als zo’n typische Hollander wil overkomen zeg ik bij betaling ‘met kaart alstublieft’ i.p.v. ‘pinnen!’ en we gaan niet naar de bioscoop maar de cinema.
Het zijn kleine verschillen die er langzaam insluipen, maar stiekem vind ik dat wel leuk. Mijn accent verandert, maar je zult vast altijd blijven horen dat ik ‘een Hollander’ ben. Al was het maar omdat wij net een stukkie luider praten 😉
Wendy
Mijn broer, die al jaren in Antwerpen werkt, begint ook steeds Vlaamser te klappen. 😉 “Da’s gelijk een…” in plaats van “dat lijkt op…” en “noemen” in plaats van “heten”. Soms klinkt dat raar, maar meestal erg grappig.
Gids voor het zuiden
Haha ja, bij mij wordt er ook vooral mee gelachen (oeps.. om gelachen. Kijk, hier ga ik al). – Marlous
Gids voor het zuiden
Haha ja die herken ik ook! – Marlous
Siroon
Hihi, ik had het al een beetje door op je blog ook, je gebruikt soms hele Belgische woorden! Maar het klinkt alleen maar leuk toch, en goed als je je aanpast. Ik heb ooit ergens gelezen dat dat betekent dat je empatisch bent 🙂 Ik zeg hier ook al zo vaak ‘no worries’ en ‘arvo’ voor afternoon en ‘avo’ voor avocado haha!
Gids voor het zuiden
Haha ja, ik ben me er wel van bewust. Al gebeurt het dus automatisch en vind ik het wel leuk. Goed om te weten dat het betekent dat je empathisch bent :p – Marlous
Sanne
Heel grappig, die verschillen in de taal. Ik ben een echte brabo en liep al tegen dit soort dingen aan tijdens mijn studie in Amsterdam haha.
Gids voor het zuiden
Haha ja, wat taal betreft is dat ook al een groot verschil! – Marlous
Anna
Dit herken ik zo erg! Na 6 jaar gestudeerd te hebben in België en een Belgische vriend aan de haak te hebben geslagen kan ik niet meer terug. Ik ben beide ‘talen’ zo gewoon geworden dat ik soms niet meer weet wat nu de Nederlandse en wat nu de Vlaamse variant is.
Zo zeg ik nu ook vaak ‘amai’, ‘ca va’, ‘merci’ en roep ik vaak: ”aaaaaah!”. Ook vermijd ik het woord lopen 🙂 Velen hebben mij al super sportief gevonden omdat ik overal naartoe liep hahaha! Zo besefte ik me ook niet dat ‘koppel’ blijkbaar Vlaams is en ‘stel’ Nederlands. Sommigen dingen kruipen er langzaam in en dan weet ik niet meer hoe ik het ervoor zei!
Wel leuk dat je het vervlaamsen laat gebeuren. Ik hield me zeker in het begin soms wat krampachtig vast aan mijn accent waar ik vandaan kwam, maar nu laat ik dat steeds meer los. Al blijf je het hopelijk altijd wel horen dat ik niet helemaal een Vlaming ben 🙂
Gids voor het zuiden
Haha wow, jij bent al goed ingeburgerd 😉 Ik wist al van mezelf dat ik makkelijk accenten overneem. Na een weekend bij mijn ouders in Nijmegen vonden m’n studiegenoten in Utrecht ook al dat ik ‘Brabants’ praatte. Ik vind het eigenlijk wel leuk, al kan ik me niet voorstellen dat ik ‘amai’ overneem – dat is voor mij echt zo’n Vlaams woord. Terwijl ik ca va dan wel weer zeg, haha. Shirley was gewaarschuwd dat je na 3 jaar een identiteitscrisis krijgt: in Nederland zien ze je inmiddels aan voor Belg, terwijl de Belgen je nog steeds een Hollander vinden. Merkte jij dat ook? – Marlous